Roland Delannoy
Boer Vereecke
Godelieve Boxoen
boerin Vereecke
Greta Barbry
<Marie, hun dochter
Antoon Coolen, de auteur van "Kinderen van ons Volk" werd geboren in het Nerderlandse dorp Waalre in Zuidlimburg, op 27 april 1897. Toen hij drie jaar oud was verhuisde het gezin Coolen naar Deurne, zo werd Antoon Coolen met hart en ziel een Brabander. Zijn romans en toneelstukken zijn vervuld van eenvoud en van landelijke gemeenschap, maar ook van een intelligente samenstelling, bezonnen wijsheid en mensenkennis die ver boven de eenvoud uitstijgen. Met "Kinderen van ons volk" vestigde Coolen voorgoed zijn naam en zijn stuk werd door het beroepstoneel en door talrijke amateurgezelschappen gespeeld. Het Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen nam "Kinderen van ons Volk" bewerkt als "Menschen lyk Wyder" op het programma in 1957, nu twintig jaar geleden en kende een opmerkelijk succes, waardoor het gezelschap meteen "Menschen lyk Wyder" werd betilteld en uitgenodigd werd tot talrijke kleine en grote dorpen en steden. Avec "Menschen lyk Wyder les spectateurs d'Esquelbecq ont applaudi un spectacle de qualité. et ce sont en effet "des gens comme ceux de chez nous "qu'il convient de féliciter, puisque la saveur et le pittoresque de cette piéce jouée en flamand, la richesse des images du dialogue ont assurément coquis le public, non moins séduit par les qualités techniques de l'interprétation. 5La Voix du Nord).
Korte Inhoud
De figuren van de pastoor, van Marie en de jonge boeren André en Gerard, de oude boerenknecht en de joviale timmerman, de schoolmeester en vooral de oude koppige boer Verbaere, zij allen veroverden het hart van de toeschouwers zodanig, dat er reeds jaren terug vraag is naar een herneming van ,, Menschen lyk wyder.
Kinderen van ons volk ‘... de titel wijst reeds duidelijk op het rijkgeschakeerde verhaal van een gemeensehap. Onderscheiden als kern, is het even van Marie, het boerenmeisje dat weifelt in de keuze van een man er zijn inderdaad twee minnaars en misschien maakt de dorpspastoor wat overhaast een einde aan het wikken en wegen van het meisje. Eenmaal getrouwd wordt het haar moeilijk gemaakt door de afgewezen luchthartige André Verbaere. Zijn bezoeken aan Marie prikkelen de ernstige Gerard zozeer, dat hi], half bi] ongeluk, half opzettelijk, André neerslaat. Hij gaat de gevangenis in.
Midden tussen de dorpsmensen in staat de goede oude pastoor, hij is de eerste die Marie troost in haar ellende. Gerard is na vier jaar terug thuis. Hij went zich moeilijk terug aan het dorpsleven. Hun ellende wordt nog aangescherpt door het verdrinken van hun jongste kindje. Het leed brengt hen echter dichter bijeen en Marie zegt berustend dat zij dat kind moesten afgeven om alles goed te maken met André Verbaere in de hemel.
Maar de oude vader van André blijft verstard in zijn haat tegen hen hi] koopt op slinkse wijze het boerderijtje waarop Marie’s ouders kwamen wonen. met het doel die mensen daar weg te jagen en het boerderijte helemaal af te breken.
Rond die tijd wordt het gouden priesterjubileum van de Pastoor voorbereid er is een feestcomité, er zijn grootse plannen. Maar met haat en nijd onder zijn mensen, wil de pastoor geen feest, helemaal niet. In een aangrijpend gesprek met Verbaere weet de pastoor dan uiteindelijk de oude boer te vermurwen.
